Ik ben
geboren in 1966 in Ommen. Ik ben een
buitenmens, opgegroeid op het platteland. Te
jong voor de oude volksverhalen maar oud genoeg
om de overblijfselen te zien verdwijnen.
Melancholie naar een tijd die ik niet heb
meegemaakt. Het lezen over mythologie,
sprookjes, geschiedenis en archeologie helpt die
wereld een beetje gestalte te geven. Ook boeken
van schrijvers als Tolkien vormen een bron van
inspiratie. Soms met m'n hoofd in de wolken maar
wel met de voeten stevig op de grond. Als een
boom.
Ik geniet van de natuur, de seizoenswisselingen.
De merel die zingt nog voor het voorjaar
begonnen is, de kastanje die ineens in blad
staat, koeien die met de poten in de grondmist
staan. De geur van de eerste vorst als in
november een koude oostenwind opsteekt. Ik kreeg
respect voor de natuur. En ontzag, ook vanwege
de onvoorspelbaarheid en de kracht. Ik zag van
dichtbij wat bliksem en storm konden aanrichten.
Halverwege de jaren 80 begon ik met mijn hobby
fotografie. Ik ben graag buiten en wandel veel
dus ging de camera vaak mee. Ik fotografeerde
vooral landschappen en natuur, werd lid van een
fotoclub en begon met het afdrukken van
zwartwitfoto's. Zo'n 10 jaar later was van die
hobby niet veel meer over. Ik liep tegen
beperkingen aan en kon de sfeer die ik zocht
niet (goed) op de foto krijgen. De komst van de
digitale fotografie gaf mij meer mogelijkheden
om de creativiteit te kunnen uiten. In 2004
kocht ik een digitale spiegelreflexcamera en dat
betekende een tweede start van mijn hobby.
Omdat
ik iets heb met bomen werd dat automatisch het
hoofdonderwerp van mijn foto's.
Bijna alle foto’s zijn van bomen die anders
zijn, bomen waar wat van uit gaat, die
karakter hebben. Bomen die massieve kracht
uitstralen, of sensualiteit.
In
productiebossen zul je mij daarom niet vaak
tegenkomen. Bij houtwallen daarentegen wel.
Ook verwonder ik me over de bijzondere vormen
die ik in de bomen tegenkom.
Een aantal foto's bewerk ik om een mystieke,
sprookjesachtige sfeer te krijgen of die te
versterken. Van het onderwerp blijf ik af. Dat
een vergroeiing in de vorm van een varkenskop of
een gezicht ook in het echt zo te zien is vind
ik erg belangrijk.
Mijn momenten van
verwondering over wat ik zoal tegenkom wil ik
graag delen met de mensen die mijn foto's
bekijken. |